لازم باشد در تلویزیون از رئیس فدراسیون هم انتقاد می کنم!
انتخاب زهرا محمودوند مجری صداوسیما در حوزه ورزش به عنوان سرپرست نایب‌رییسی زنان فدراسیون دوومیدانی خیلی سروصدا...
به هر حال اینکه یک مجری صداوسیما در فدراسیون ورزشی سمت گرفته همه را کنجکاو می‌کند. نظرات موافق و مخالف در مورد این مساله تا همین امروز ادامه داشته. خیلی‌ها این انتخاب را به فال نیک گرفتند و برخی معتقد بودند رییس فدراسیون دوومیدانی انتخاب درستی نداشته. ما با خود زهرا محمودوند دقایقی به گفت‌وگو نشستیم تا از چگونگی حضور او در فدراسیون دوومیدانی، احتمال تداخل کارش در صداوسیما با فدراسیون و برنامه‌هایش بپرسیم.
از پیشنهادی که به شما شد و آن را پذیرفتید برای ما بگویید.
من سال‌هاست که در رسانه در حوزه ورزش زنان فعال هستم و این باعث شده که با خیلی از ورزشکاران و مربیان یا روسای فدراسیون‌های مختلف در ارتباط باشم. قبل از این هم 5 فدراسیون دیگر به من پیشنهاد داده بودند برای نایب‌رییسی زنان. ولی هیچ‌وقت فکر نکردم که این کاری است که من می‌توانم وارد شوم. این‌بار چون دوومیدانی بود به آن فکر کردم. مشورت‌هایی هم کردم و درنهایت چون دوومیدانی بود، پذیرفتم.
قبلش صحبت کرده بودید؟ از شما برنامه گرفتند؟
آیا شما سابقه ورزشی هم دارید؟ یا فقط در حوزه رسانه فعال بوده‌اید؟
من در حوزه ورزش قهرمانی در دوومیدانی فعالیت کردم اما در تمام این سال‌ها در ورزش بانوان حضور فعال داشتم.
عمده انتقادی که به انتخاب شما وارد می‌شود تداخل کارتان در صداوسیما با فدراسیون است.
اغلب همکاران رسانه‌ای می‌دانند کار کردن در صداوسیما یک فضای پاره وقت است. در این سیستم شما ساعت کاری مشخص نداری و میزانش زیاد نیست. ضمن اینکه من فعالیتم را در رادیو ورزش به‌شدت کم کردم که بتوانم متمرکز روی دوومیدانی باشم و آنچه در سیما انجام می‌دهم مدت زمان کمی دارد و تداخلی ندارد.
ممکن است از این به بعد برای دوومیدانی پارتی‌بازی کنید در تلویزیون و اخبار این رشته را ویژه‌تر پوشش بدهید؟
نه! هیچ‌وقت این اتفاق طبیعتا نمی‌افتد. اگر هم می‌خواست این اتفاق بیفتد پیش از این می‌افتاد برای رشته‌های دیگر. تا حالا نشده که خارج از قاعده به یک رشته بپردازم.
امکان دارد از رییس فدراسیون دوومیدانی روی آنتن زنده انتقاد کنید؟
اگر موضوعی قابل انتقاد باشد طبیعتا از قبل با رئیس فدراسیون مطرح خواهد شد و در صورت نیاز بله.
مشکلات زنان در حوزه دوومیدانی چیست؟
من الان در دوره سرپرستی هستم. دوره سرپرستی به شکلی است که هم مدت زمان کافی برای انجام یک کار خاص ندارد، چون دو ماه است و هم اینکه تازه وارد هستم در فضا و باید بیشتر ارزیابی کنم در دوره سرپرستی. باید مشکلات واقعی و مشکلاتی که بعدا برای‌شان برنامه‌ریزی کرد و به صورت کوتاه یا بلند یا میان مدت بشود این مشکلات را حل کرد. پس در دوره سرپرستی تمرکزم روی این هست که مشکلات و خلأها را پیدا کنم. خانم بهزادی هم زحمت کشیدند و باید زحمت‌ها بررسی شوند. باید دید کجا ادامه بدهیم و کجا مغفول مانده تا به آن توجه کنیم. دوومیدانی مثل بقیه رشته‌ها است. یک‌سری از مشکلاتی که ورزش زنان دارد نیاز دارد به سیاست‌گذاری‌های کلان. احتیاج دارد از منظر بزرگ‌تری به آن نگاه شود و مورد بررسی قرار بگیرد. دوومیدانی هم دارد از نبود یک‌سری سیاست‌ها و بودن یک‌سری سیاست‌ها رنج می‌‌برد. باید اینها در فضای دیگری بررسی شود و برایش راهکار درست شود. در حوزه خود دوومیدانی دختران ما به واسطه وسعت جغرافیایی و تنوع‌های قومیتی که در ایران داریم خیلی فرصت هست واقعا یک استعدادیابی خوب صورت بگیرد. این برمی‌گردد به تیمی که قرار است در فدراسیون مستقر شود. مدیران فدراسیون به شدت متمرکز هستند روی برگزاری درست. باید روی تنوع قومیتی یک توجه ویژه‌ای داشته باشیم.
آیا در این مدت با زیرمجموعه‌های فدراسیون و هیات‌ها در تماس بوده‌اید؟
یکی از معضلات ورزش زنان در ایران دیده نشدن است. شما که یک چهره رسانه‌ای هستید از این منظر می‌توانید به دختران ورزشکار کمک کنید؟
توی حوزه ورزش در تمام دنیا وضعیت آقایان با خانم‌ها متفاوت است. از بحث‌های مالی گرفته تا جایگاهی. حتی شهرت و پرداختن و رسانه‌ها. آن اندازه‌ای که رسانه‌های جهان به مسی و رونالدو می‌پردازند به ستاره زن فوتبالیست نمی‌پردازند. این واقعیت است در همه جهان. مثل فاصله فوتبال با بقیه رشته‌هاست. کلا رسانه به دلایل مختلف به آقایان می‌پردازد تا به خانم‌ها. در کشور ما این بیشتر است. این اتفاقی که در همه دنیاست در کشور ما بیشتر است. مردان بیشتر دیده و مطرح می‌شوند. یکی از دلایلی که در نشست‌های پیش از انتخاب من برای این مسوولیت مطرح شد حضور من در رسانه بود که باید نقطه اشتراک را پیدا کنیم. دختران ما این حق را دارند که دیده شوند. من حرف شما را قبول دارم. شاید از نظر مدالی و حرفه‌ای و قهرمانی اگر بیاییم مقایسه کنیم یک ورزشکار آقا را با خانم، آقا بیشتر دیده شده و به او پرداخته شده. در حوزه زنان این یک مقداری کمرنگ‌تر بوده است. سال‌ها سعی کردم در حوزه زنان فعال باشم اما واقعا کفایت نمی‌کند اما این یک فرصت است و من تلاشم را می‌کنم تا برای همه دختران ورزشکار مخصوصا دوومیدانی که بیشتر از بقیه رشته‌ها با آنها سروکار خواهم داشت فرصت جهت بیشتر دیده شدن آنها فراهم شود، چراکه مستحقش هستند.
نکته پایانی؟
ما اگر از تغییرات صحبت می‌کنیم باید نگاه بلندمدت داشته باشیم. اگر من محمودوند امروز وارد شدم قرار نیست دو ماه دیگر عملکرد من بررسی شود. طبیعتا باید به آن زمان بخورد. بعد اینکه وقتی نیروی جوان وارد یک فضا می‌شود باید تغییرات را ببینیم. من با وعده داشتن اختیار در حوزه زنان وارد این فضا شدم. باید در گذر زمان ببینم چقدر این اختیار واقعی است. متاسفانه در اغلب فضاهای ورزشی بانوان ما بیشتر حضورشان حالت تشریفاتی دارد.
شما نمی‌خواهید نایب‌رییس تشریفاتی باشید؟
بدون نظر! اولین نفر باشید